Ik heb bij mijn klanten gezien dat zij spreekangst de baas worden met deze bewezen methode! Het is een ouderwets idee dat zulke veranderingen veel tijd zouden kosten. Eenvoudig en effectief je spreekangst de baas worden is geen proces van maanden en jaren. Water gaat stromen zodra een belemmering weggenomen wordt. Ook jouw waterval gaat stromen zodra cruciale belemmeringen weggenomen worden. Dat is de juiste methode.
Afgezien van het feit dat je je voor een presentatie vaak zo gespannen voelt dat het lachen je al lang vergaan is, zegt het stemmetje in ons hoofd vaak ook nog dat we maar beter geen grapjes moeten gaan maken. We willen immers graag overkomen als iemand die verstand van zaken heeft, die zijn publiek serieus neemt, en zeker ook zichzelf serieus neemt. Daar horen geen grapjes bij. Dat doet de vraag rijzen of er überhaupt wel plaats is voor humor in een presentatie. Voegt het iets toe, en zo ja, wat is dat dan, en wat zijn dan de valkuilen. En wat voor soort humor werkt het het beste? Wil je meteen naar een training volg dan deze link. Wil je meer weten over het gebruik van humor in een presentatie lees dan even door. Het kost ongeveer 7 minuten.
Door humor te definiëren kunnen we er achter komen wat humor precies is, en zal daaruit blijken of het gepast en zelfs heel krachtig kan zijn om humor in te zetten in een presentatie. Humor is een cognitieve vaardigheid, die een manier van kijken naar de werkelijkheid weerspiegelt. Humor heeft drie basisingrediënten. Ten eerste gaat het bij humor vrijwel altijd om iets dat niet goed gaat: er klopt iets niet of gaat verkeerd, er gebeurd iets onaangenaams, of er gaat een taboe aan diggelen. In heel veel gevallen zijn humor en tragiek met elkaar verbonden. Een tweede ingrediënt van humor is het sociale aspect. Humor werkt bij uitstek in gezelschap. Grappen maken en lachen kun je natuurlijk ook in je eentje doen, maar vaak onthoud je dan waarom je moest lachen om het vervolgens met je vrienden weer te delen. Het derde, niet onbelangrijke ingrediënt van humor, is de intentie of bedoeling van humor om samen te lachen. Humor heeft de intentie om anderen vrolijk te maken.
Als je die drie ingrediënten bij elkaar optelt dan zie je al snel dat het inzetten van humor op de juiste manier tot een krachtig positief resultaat zal leiden. Hoewel er verschillende humorstijlen bestaan, is de verbindende humorstijl, die positief en sociaal van aard is, de meest geschikte stijl. Om dat beter te begrijpen is het goed om eens te kijken wat er nu precies gebeurt wanneer mensen samen lachen.
Uit onderzoek blijkt dat teams die een moeilijke opdracht moeten volbrengen, succesvoller zijn als zij samen hebben gelachen. Zij voelen zich sterker onderling verbonden, en begrijpen elkaar gemakkelijker. Zij hebben het gevoel een teamprestatie geleverd te hebben. Teams die niet gelachen hebben kunnen ook het probleem oplossen, maar er ontstaat geen onderlinge band. Er is wel samengewerkt, maar zonder verbondenheid te voelen.
Wanneer humor een plaats krijgt in een presentatie gebeuren er dus meerdere positieve dingen tegelijkertijd. Ten eerste ontstaat er een gevoel van verbondenheid met de spreker. En daardoor neemt niet alleen de sympathie voor de spreker aanzienlijk toe, maar men ziet hem ook als iemand die het goed met zijn publiek voor heeft. Dit versterkt ten tweede ook de indruk die men heeft van zijn kundigheid. Iemand die in staat is om met humor te spreken over een serieus onderwerp, is in staat tot relativeren en moet wel beschikken over een ‘ruime blik’ en verstand van zaken. Wanneer er samen gelachen is, heeft men het gevoel samen een team te vormen. En er is een gezamenlijk doel bereikt.
Het is zeker belangrijk om je ervan te vergewissen wat voor soort humor jij bij voorkeur gebruikt. Niet elk grapje heeft de uitwerking die je graag had gezien. Vanzelfsprekend hoort daar de humor bij die ten koste gaat van personen in je publiek. Maar ook denigrerende grapjes over de concurrent zullen hun uitwerking in veel gevallen missen. Het is een vorm van ‘goedkope’ makkelijk scorende humor die niet door veel mensen gewaardeerd wordt. Humor inzetten in een presentatie is iets dat je inderdaad kunt leren. Het doel van goed gebruikte humor in een presentatie moet zijn dat er een warm gemeenschappelijk gevoel van verbondenheid ontstaat. Op die manier is humor in een presentatie als de olie in de motor die niet alleen voor de smering van de onderlinge verhoudingen zorgt, maar ook de kracht levert om ideeën in zich op te nemen en te omarmen.
Als het je wens is om je stijl van humor te verbeteren en deze te leren inzetten in je presentatie, vraag dan een vrijblijven intake gesprek aan met Ruud van den Berg. Je kunt bellen naar 06 16 094 322 of mailen naar info@sprekenleren.nl.
‘Doe maar niet, het gaat je alleen maar ellende opleveren.’
‘Dat kun je beter aan een ander overlaten die daarvoor in de wieg gelegd is.’
‘Als je wat beter je best had gedaan, was het wel gelukt.’
‘Tjonge, moest je je nou zo erg uitsloven?’
‘Dat is niks voor jou, ze zien je toch niet staan.’
Herken jij die chimp in je hoofd wanneer die zijn mond opendoet en de boel weer eens flink op stelten zet?
Er zijn helaas maar heel weinig mensen op aarde die kunnen zeggen dat zij deze stem niet horen of er nooit last van hebben. Waar komt die stem vandaan? Wat is zijn bedoeling eigenlijk? Kun je ervan af komen, waardoor je er niet meer door gehinderd wordt? Deze vragen wil ik graag in dit blog toelichten. De antwoorden zullen je een heel eind op weg helpen in je persoonlijke ontwikkeling. Dit zal op heel veel terreinen in je leven merkbaar zijn. Ook in het overwinnen van spreekangst!
Laten we eens beginnen met de vraag waar die Innerlijke criticus, die stem in je hoofd, eigenlijk vandaan komt. Waar is die door ontstaan?
De korte versie is: het is de stem van je moeder die nog steeds praat in je hoofd. Ben je benieuwd naar wat meer uitleg? Lees dan vooral door, het kost je ongeveer 10 minuten. Je kunt ook rechtstreeks naar de cursus voor het overwinnen van spreekangst via deze link.
Misschien heb je het iemand wel eens horen zeggen: je bent alleen geboren en je gaat ook alleen dood. Ook al klinkt het nog zo logisch, het is niet de werkelijkheid. Hoe dat zo? Toen je geboren werd, was je niet alleen, maar samen met je moeder. Sterker nog, je was fysiek aan haar verbonden met een navelstreng. Toen die eenmaal doorgeknipt was, lag je aan haar borst of in haar armen. Alleen zijn was geen optie, want om te overleven had je je moeder, of iemand die dag en nacht voor je klaar stond, nodig om te overleven. Haar liefde, haar zorg, haar aandacht, ervoer je als vanzelfsprekend en als iets onvoorwaardelijks. En vooral als nodig om te kunnen overleven!
Toen je nog maar 2 of 3 jaar oud was, begon je al te merken dat niet alles wat je deed ook op prijs gesteld werd. Je moest leren op je potje te plassen, je bordje leeg te eten, niet ‘vervelend’ te zijn. Een blik van je moeder was al voldoende om te weten of wat je deed ‘goedgekeurd’ of ‘afgekeurd’ werd. En dat werd alleen maar meer toen je ouder werd en er meer keuzes mogelijk werden. Je merkte ook steeds meer dat je het niet alleen kon redden, maar je omgeving nodig had om te overleven. Of je goedkeuring of afkeuring van je omgeving kreeg werd bepaald door de mate waarin je je hield aan de gestelde regels. Daar werd je je steeds meer van bewust. De innerlijke criticus is een stem die je er voortdurend op wijst wat je verkeerd doet, wat je beter had kunnen doen, of wat je beter niet had kunnen doen. Hij doet dat overigens met de beste bedoelingen. Hij wil je behoeden voor afkeuring. Toch is er alles aan gelegen om 2 dingen te leren: namelijk dat je deze stem gaat herkennen wanneer die spreekt, (en dat is vaker dan je denkt) en 2) dat je deze stem hebt, en niet bent! Je hebt een innerlijke criticus, maar de innerlijke criticus vertegenwoordigt niet de echte jij!
Je zou kunnen zeggen dat de innerlijke criticus onderdeel van een geconstrueerd geheel is, die ervoor moet zorgen dat je voor de buitenwereld oké lijkt. Wat dat betreft heeft hij het beste met je voor. Het is een soort volautomatisch werkend alarmsysteem dat je waarschuwt voor afkeuring en afwijzing. Hij wil ervoor zorgen dat je niet in een situatie terechtkomt waarin je afgewezen wordt. En als je dan toch afgewezen wordt, laat hij je weten dat als je beter je best had gedaan het echt wel gelukt was. Daardoor ligt het gelukkig aan jezelf, en niet aan de buitenwereld die jou afwijst. Want dat is het ergste dat er is. Dat de innerlijke criticus er zodoende voor zorgt dat jij jezelf afwijst neemt hij op de koop toe. Dit steeds beter te gaan begrijpen is in feite je redding! Maar voordat we daar dieper op ingaan, eerst nog even dit….
De innerlijke criticus kent jouw zwakke plekken als geen ander en is moeilijk voor de gek te houden. Hij maakt namelijk onderdeel uit van het emotionele brein, dat deel van het brein dat alert is op gevaar! Met andere woorden, de innerlijke criticus zit verweven in dat gedeelte van het brein dat verantwoordelijk is voor het overleven van het organisme. Vandaar dat de innerlijke criticus super scherp oplet, altijd waakzaam is, liever te vaak waarschuwt dan te weinig. Hij ziet jou nog altijd als het fragiele wezentje dat je ooit was, en dat zijn bescherming nodig heeft. Hij heeft geen tussentijdse update gehad, waardoor je een innerlijke criticus 2.0 zou hebben. En dan eentje die jou meer zou behandelen als een volwassene die in staat is zelf verstandige afwegingen te maken. Hoewel je daar al lang toe is staat bent, blaast de innerlijke criticus nog steeds, en helaas voor altijd, zijn eigen partijtje kritiek. Hij klinkt heel vaak hard, veroordelend, sarcastisch, of cynisch.
Om niet in de valkuil terecht te komen van het ene gat te vullen met het andere, is het van belang te begrijpen dat in zelfverwijt vervallen als je hebt geluisterd naar de innerlijke criticus, niet de oplossing is. Zelfverwijt is een vorm van zelfafwijzing, en de innerlijke criticus zorgt er al voor dat je jezelf afwijst. De weg die tot voldoening schenkende omgang met jezelf leidt, is er een van zelfcompassie en zelfacceptatie. Om dat te kunnen doen is het van belang de innerlijke criticus te leren herkennen, iedere keer dat hij spreekt. Het rationele brein krijgt dan de gelegenheid terug te spreken met rationele argumenten. Dat stelt de innerlijke criticus gerust dat er geen gevaar is. Dat kalmeert hem, en laat hem terugkeren in rust. Ook afleiden met een banaan helpt in sommige situaties om de chimp terug te laten keren in zijn hok. Het doel van dit alles is om in steeds sterkere mate te gaan beseffen en te ervaren, dat er een verschil bestaat tussen de echte jij, en die stem in je hoofd. De echte jij is wellicht moedig, liefdevol, avontuurlijk, spontaan, en nog veel meer. Die eigenschappen helpen je ook om de stem van je moeder liefdevol te integreren in jezelf, zonder dat deze de overhand meer heeft en de lakens uitdeelt. (en de boel op stelten zet :-))
Om je in dit proces bij te staan, en spreekangst te overwinnen kun je een vrijblijvend intake gesprek aanvragen. Hierin zal duidelijk worden of, en in welke mate, jouw innerlijke criticus je in de weg staan om in vrijheid en met plezier te presenteren. Je kunt dit doen door te bellen met Ruud van den Berg op 06 16 094 322 of te mailen naar info@sprekenleren.nl
Spreekangst overwinnen met een bewezen methode methode. In korte tijd veranderd spreekangst in authentiek en krachtig kunnen presenteren. Deze methode laat de spreker in jou opstaan! Je begint je welkom en thuis te voelen op een podium.
Je zult er niet alleen van profiteren wanneer je voor een publiek staat, maar in elk contact met groepen en individuen zul je je sterker voelen en met plezier het woord nemen. Spreekangst overwinnen betaald zichzelf dubbel en dik terug.
Door creatief te spelen met dit concept kun je bijvoorbeeld beginnen met te zeggen: ‘Vorig jaar, op 30 oktober overkwam me iets wat ik nog nooit eerder had meegemaakt.. ‘ Je publiek zal voelen: Hier komt een spannend verhaal. Of een grappige story. Je luisteraars gaan er eens lekker voor zitten. Omdat je jezelf in het geheel betrekt laat je je kwetsbaarheid zien en schep je een band van vertrouwen.
Winston Churchill bereikt het hart van zijn publiek met de kracht van stiltes in zijn presentatie
Heb je wel eens op een treinreis in een stiltecoupé gezeten? Dan weet je hoe weinig mensen stil kunnen zijn. We zijn heel vaak omringd door geluid. Ook in communicatie gaan mensen stiltes graag uit de weg. Het lijkt wel alsof we bang zijn voor stilte, alsof het saai of verontrustend is. Toch is er niets zo krachtig als het gebruik van een stilte in je presentatie.
We worden omringd door het geluid van verkeer, van pratende of luid discussiërende mensen, van joelende kinderen. Of van muziek uit onze headsets.
Het is in Nederland een hele opgave om een plaats te vinden waar je, behalve af en toe het fluiten van een vogel, helemaal niets kunt horen. Heb je toch zo’n plekje gevonden? Ervaar dan hoe heilzaam en rustgevend stilte kan zijn.
Het is alsof je hoofd zich met een sereniteit vult die alle zorgen en beslommeringen laat oplossen en verdwijnen.
In onze communicatie laten we niet graag een stilte vallen. Toch weten we allemaal dat stiltes aanzetten tot het uiten van gedachten bij de ander. Geen wonder dat psychologen na een vraag zo nodig een lange pauze inlassen die de cliënt aanzet om over zichzelf na te denken.
Probeer dat zelf maar eens uit als je met iemand praat. Gebruik een stilte niet meteen voor een betoog van jouw kant, en ervaar wat er dan gebeurt. Het zal je verrassen!
Waarom zijn we bang om stiltes te laten vallen in een presentatie? Korte pauzes juist bewust in te zetten als een krachtig instrument in ons verhaal?
Bij velen heerst het idee dat het publiek bij een stilte zal denken dat wij onze tekst kwijt zijn. Of dat snel en vloeiend doorpraten de sleutel tot succes is. Dat presenteren dus vooral betekent dat we continue aan het woord zijn.
Het tegendeel is waar. Een presentatie zonder pauzes kan duiden op onzekerheid, waarbij we de indruk kunnen wekken dat we de zinnen zo snel mogelijk uit willen spreken en zo weinig mogelijk bedenktijd willen gunnen aan het publiek.
Een prachtig voorbeeld van de kracht van stiltes in presentaties zijn de speeches van Winston Churchill.
In de film The Darkest Hour kun je daar een paar sterkte staaltjes van horen. Wanneer je op YouTube naar een live redevoering van hem luistert, let dan op hoe hij pauzes gebruikt als een krachtig instrument om te overtuigen. Speel bijvoorbeeld het fragment af: ‘We Shall Fight on the Beaches’. Wat valt je op?
Na iedere zin of deel van een zin is er een beladen stilte die de ernst van zijn woorden laat uitkomen. “We shall go on to the end,… we shall fight in France,… we shall fight on the seas and oceans… we shall fight.. with growing confidence and growing strength in the air,… we shall defend our Island,… whatever the cost may be,… we shall fight on the beaches,… we shall fight on the landing grounds,… we shall fight in the fields.. and in the streets,… we shall fight in the hills,… we shall never surrender,…”
Dit is allemaal één zin en die gaat zelfs nog even door.
Wat is het effect van de pauzes die Winston Churchill inlast? Elk zinsdeel wordt belangrijk en zwaarwegend. De luisteraars worden naar een dramatisch hoogtepunt gevoerd en raken ervan overtuigd dat Engeland absoluut de overwinning zal behalen.
Begin je presentatie eens met een moment van stilte.
Wacht even met praten als je het podium opkomt en het publiek aankijkt. Het is je eerste contact met het publiek als je merkt dat het publiek stopt met praten. Je schept nu verwachting voor wat er komen gaat.
Je creëert ook rust bij jezelf.
Laat na een belangrijke gedachte even een korte stilte vallen, waardoor de kracht van wat je gezegd hebt alleen maar zal toenemen. En het publiek de tijd krijgt om de woorden even te laten doordringen en bezinken.
Er wordt ook een verwachting gewekt over wat er nog meer gaat komen.
Je kunt daardoor oogcontact met je publiek krijgen en van hun gezicht aflezen of ze je begrijpen. Of ze meegesleept worden in jouw verhaal. Er komt tijd vrij om na te denken over hoe je de volgende zin het beste kunt formuleren. Hoe groter de impact van je woorden moet zijn, hoe belangrijker pauzes worden.
Als je een pauze na een vraag inlast, roept dat spanning op, nieuwsgierigheid naar het antwoord.
Laat na de laatste zin een stilte vallen, je publiek zal vanzelf gaan applaudisseren. Vertrek niet tijdens het applaus, maar neem dat met een brede glimlach en in stilte van jouw kant in ontvangst.
Wil je leren hoe jij stiltes kan inzetten als een krachtig instrument in jouw presentaties? Hoe dit je publiek kan motiveren en engageren? Kijk op sprekenleren.nl voor de diverse mogelijkheden.
Of neem contact op met mij via het contactformulier.
Storytelling is de krachtigste presentatievaardigheid
De nachtmerrie van elke spreker of presentator is een publiek met andere dingen bezig is dan met jouw verhaal en jouw boodschap.
Mensen die met elkaar gaan zitten praten waardoor het lijkt dat je in de lucht spreekt; of in ieder geval niet interessant genoeg voor hen bent. Want al je goede voorbereiding ten spijt, mensen luisteren niet persé omdat jij je zo goed voorbereid hebt. Als je de aandacht van mensen wilt hebben en vasthouden zul je met iets beters moeten komen.
En er is geen betere manier te verzinnen om dat te bereiken dan het inzetten van een toepasselijk goed gekozen verhaal. Om als presentator onthouden te worden, is het vertellen van een toepasselijk verhaal misschien wel de krachtigste presentatievaardigheid die er is dat doel te bereiken. Waarom is dat zo?
Verhalen prikkelen de fantasie van de toehoorders en maken dat zij zich bij jou en jouw boodschap betrokken voelen. Als je je presentatievaardigheden wilt verbeteren dan is Storytelling een vaardigheid die je je zeker eigen wil maken.
Je zult dan leren hoe je daardoor een maximale invloed hebt op je toehoorders. In mijn presentatietrainingen leer je de kneepjes van dit prachtige vak.
Een verhaal, wanneer dit op de juiste manier wordt ingezet, maakt dat mensen zich met jouw boodschap kunnen identificeren en zelfs van jou als spreker gaan houden. Hier zijn meerdere redenen voor.
Het begint er mee dat het vertellen van verhalen zo oud is als de mensheid zelf. Het luisteren naar verhalen wordt ervaren als ontspannend en vooral leerzaam. Dn daarom wordt een verhalenverteller gezien als een kostbare figuur van wie men iets kan leren.
Mensen voelen zich dan ook stiekem bevoorrecht om aanwezig te zijn bij een gelegenheid waar een verhaal wordt verteld. Het geeft een gevoel van exclusiviteit, van ‘goed bezig’ zijn, en draagt zelfs bij aan gevoelens van geluk. Er is dus geen idealer klimaat te bedenken om belangrijke boodschappen over te dragen op het hart en de geest van je luisteraars.
Wanneer het verhaal dan ook nog op een goede manier verteld en ingezet wordt, is er een grote kans dat de lessen die jij als spreker over de bühne wilt brengen mee naar huis genomen worden. De voornaamste reden hiervan is omdat de luisteraar zich kan identificeren met de personages in het verhaal. Daardoor kan hij zichzelf in het beeld brengen en zich afvragen hoe hij het er zelf vanaf zou brengen. Hierdoor ontstaat er in de geest van je publiek een handelingsperspectief.
Een verhaal op een goede manier vertellen is één van de meest krachtige presentatievaardigheden die er zijn. In mijn presentatietrainingen leer je hoe je deze vaardigheid zo inzet dat deze maximaal bijdraagt aan de kern van je boodschap.
Ongetwijfeld is het je opgevallen dat het niet iedereen als vanzelfsprekend lukt een verhaal op een goede manier te vertellen. Sommige mensen vertellen bijvoorbeeld de clou van een mop al voordat de spanning is opgebouwd.
Om Storytelling als presentatievaardigheid op een goede manier in te zetten is het van groot belang om vóórdat je een verhaal onderdeel van je boodschap maakt, eerst goed over de volgende drie aspecten na te denken:
1) Hoe zit het verhaal zelf, dus los van je boodschap, precies in elkaar? Wat maakt het interessant, waar zit de spanning of het conflict precies? Hoe laat je dat goed uitkomen? Wanneer en hoe zou je de clou formuleren als je het verhaal ‘stand alone’ zou vertellen?
2) Daarna is het goed om na te denken over de reden waarom jij nu juist dít verhaal wilt vertellen. Waarom is het zo bruikbaar in jouw boodschap? Want die bruikbaarheid bepaalt welk onderdeel je wilt benadrukken of zelfs wilt uitvergroten. Deze bepaalt tevens de volgorde van de gebeurtenissen waarover je vertelt.
3) Na het verhaal komt het punt dat je onder de aandacht wilt brengen en dat door het verhaal wordt geïllustreerd. Hoe verbindt je jouw punt aan de clou van het verhaal?
Hoe duidelijker en directer je in staat bent die twee dingen aan elkaar te koppelen, hoe groter de kans dat de boodschap onthouden wordt.
Sommige sprekers maken de fout het publiek met een verhaal te amuseren maar laten na het doelpunt te scoren. Een prachtige actie van een voetballer voor de goal is mooi om naar te kijken, maar alleen doelpunten tellen voor de uitslag. Dat geldt voor verhalen vertellen ook.
Laat je niet verleiden om je door het succes van je verhaal je af te laten leiden van het doel dat je voor ogen staat. Maak er door je succes geen half werk van. Het serieuze werk dat komt na het gelach, is niet een anticlimax van je verhaal, maar de kers op de taart.
Het is de emotionele betrokkenheid van je publiek die jij met je verhaal hebt gecreëerd. Daardoor kun je nu resultaten oogsten in een klimaat waarin je je boodschap onvergetelijk hebt gemaakt.
Dan nog deze tip: heb voordat je je aanmeld voor een presentatietraining altijd eerst een persoonlijk intake gesprek met één van de docenten.
Overtuig je ervan dat hij jouw behoeften begrijpt en dat dit de presentatietraining is die je zoekt.
Het je eigen leren maken van deze krachtige spreektechnieken gaat je veel plezier opleveren. Mail mij of bel mij voor een vrijblijvend intakegesprek voor deze presentatietraining op info@sprekenleren.nl of bel op 06 16 094 322.
Martin Luther Kings toespraak met de beroemde woorden : “I have a dream”
Niets op het gebied van presenteren, is te vergelijken met de kracht en invloed die improvisatie heeft op het hart van je toehoorders tijdens je presentatie. Leren improviseren tijdens het presenteren is misschien wel de grootste stap vooruit in je ontwikkeling als spreker.
Weinig mensen weten dat de voorbereide tekst van de “droom toespraak” van Martin Luther King waarmee hij het podium opging, niet de passage bevatte die begon met de woorden ” I have a dream.” In zijn boek “Behind the Dream” vertelt speechwriter Clarence B. Jones openhartig over bijzonderheden die zich voordeden voor en tijdens deze toespraak. Het meest onverwachte daarin is dat hij schrijft dat wat deze toespraak zo indrukwekkend heeft gemaakt, niet door hem in het originele manuscript was opgenomen. De onvergetelijke woorden “I have a dream” heeft de spreker zelf tijdens het spreken geïmproviseerd toegevoegd.
Improviseren betekent letterlijk “voordragen zonder eerdere rechtstreekse voorbereiding.” Het is niet hetzelfde als voor de ‘vuist weg spreken,’ ook al doet iemand die improviseert dat noodzakelijkerwijs wel. Maar het verschil is dat iemand die voor de ‘vuist weg spreekt’ zijn tekst op papier heeft staan, en toch in staat is deze vrij van zijn papier te presenteren, dus zonder deze voor te lezen. Hij neemt de gedachte in zich op en vertelt deze met woorden die op dat moment in zijn gedachten opkomen. Zo is ‘voor de vuist weg presenteren’ een belangrijke stap voorwaarts in iemands groei als spreker. Maar iemand die in staat is te improviseren, gaat nog een stap verder.
Improvisatie stelt je in staat een spontaan opkomende coherente gedachte te bespreken die in lijn zijn met je voorbereide tekst. Dit doe je zonder dat je je erop voorbereidt. Door de flow en de inspiratie van het moment komt er een gedachte of een idee op, en overziet je op het moment dat het gebeurt alle betrokken factoren. Je weet hoe je het onderwerp zal aansnijden, wat de kern ervan is, wat de invloed ervan op de verhaallijn zal zijn. Je overziet hoe het van invloed zal zijn op onderwerp en op je publiek. En ook hoe het de lengte van je presentatie zal beïnvloeden en waar het zal aansluiten bij je verdere toespraak. Dit is op zichzelf zo complex dat hiervoor bijna geen vuistregels aan te geven zijn.
Bijna, want ondanks dit alles, is het belangrijk over dit fenomeen na te denken. Improvisatie gaat hand in hand met flow en inspiratie. Alleen wanneer een spreker geheel opgaat in zijn onderwerp, er als het ware mee versmelt, kan een spontane gedachte of idee zich plotseling in haar volle omvang aan het geestesoog van de spreker laten zien.
Leer improviseren tijdens het presenteren!
In dit proces bestaat geen angst, maar slechts positieve opwinding die voelbaar is in je hart. Je staat in vuur en vlam, en wordt één met je onderwerp, en bent nu volledig authentiek. Je verbindt je op een dieper niveau met je toehoorders en je boodschap die je rechtstreeks naar hun hart brengt zal voor altijd onthouden worden. Niets zal jou en je toehoorders meer vreugde schenken dan de ervaring van een geïmproviseerde gedachte recht uit je hart en geest uitgesproken. Het is een versmelting van opgebouwde inzichten met het actuele onderwerp waarvan jij slechts het doorgeefluik mag zijn.
Iemand leren om onderwerpen mee te nemen naar het hart van een toehoorders, was eens mijn droom. Vandaag de dag, is deze werkelijkheid geworden. Maak ook jouw droom waar. Mail mij of bel met mij persoonlijk op 06 16 094 322.
